Крэпасьць без байніцаў

топ 100 блогов siarhiejsalas02.01.2010 Сёньняшнему кіраўніцтву БНФ, якое мне пакуль што сымпатычна, на жаль, ня ўдасца перабіць той змрочны вобраз арганізацыі, які запаў у галовы нашых суграмадзянаў. Ідэі ёсьць, але сіл і сродкаў для рэалізацыі няма. Увогуле.

Мы ўжо даўно ня фронтаўцы, як любілі казаць на вузенькіх сойміках заснавальнікі БНФ з налётам ужо даўно недарэчнага рамантызму 80-х, а насамрэч – бэнээфаўцы, як нас называюць нашыя суседзі. Часьцей за вочы, а часам і ў вочы. Шэрыя, азлобленыя, увесь час усім незадаволеныя, буркатлівыя. Партыя бясконцых папяровых адозваў і справаздачаў з вашынгтона-брусэльскіх вандровак.

Некалі БНФ зьбіраў незадаволеных, якія, знаходзячыся ў стане калясальнай разгубленасьці і бездапаможнасьці, вельмі хутка трансфармаваліся ў звычайных ненавісьнікаў усяго таго, на што ня здольныя былі хоць неяк паўплываць. З канца 90-х БНФ перастаў зьбіраць і такіх. БНФ сёньня – гэта міраж.

Тыя хто яшчэ некалькі месяцаў таму кіраваў гэтай нацыянальнай крэпасьцю з абваленымі байніцамі і мурамі, з інтэлігенцкімі ўхмылкамі ўсё яшчэ спадзяюцца вярнуцца. Але ўжо ня вернуцца, як бы ня пыжыліся, бо цягнік зьехаў. Цягнік – на іншай станцыі.

Пазьняк, які даўно абсалютна нічым не займаецца, называе Янукевіча і цэлы шэраг іншых, у тым ліку мяне, – агентамі спэцслужбаў. Тое ж гучыць з вуснаў прыпыленых палітпаплечнікаў некалябаранта Вячоркі. Мяне гэта сьмяшыць і я дзіўлюся, што я меў агульнага з усімі гэтымі людзьмі столькі гадоў?

Зрэшты, палітпаплечнікі абралі для сябе адзіны слушны шлях, бо іншага для такіх як яны няма – назад за Пазьняком. У пазьнякоўскім тунэльчыку, што праўда, вузкавата, плечы не разгорнеш і цемнавата, але месца яшчэ ёсьць.
?

Оставить комментарий

Предыдущие записи блогера :
Архив записей в блогах:
Что то случилось с моим провайдером-qwerty. Не было у меня интернета со 2 по 11 января(( А вот мой День Рождения прошел прекрасно! Я его провела в ДомЖуре в каминном зале-пришли друзья, которых я очень люблю и всегда жду. . . . . . . Огромное спасибо вс ...
Мы ездили в ...
Когда я ещё училась в вузе, мы много переписывали друг у друга всяческой ирландской и шотландской музыки. А что, интересно, ангемитонная пентатоника, чувствительные стихи, как кого-нибудь повесили или зарезали. Иногда стихи были на гэльском языке, и с их пониманием возникали естественные ...
Вот она, вымученная деточка =) Гламурная, зато на обложке: "Яркие перемены" =) Теперь осталось книгу увидеть напечатанной)  ОНО не украинское онли, просто в инете тока это, а фотать русское лень =) ...
остатние  фото  Донского  монастыря здесь  тоже  по  Донскому  монастырю   ...