Пра жаніцьбу
andorac — 02.03.2010 У пятніцу мы гатавалі дранікі нашай "пражскай" кампаніяй. У дачыненні да мяне гэта занадта громка сказана, бо як толькі Міша Пашкевіч пабачыў мяне на кухні, то адразу выгнаў са словамі: "Бульба дробная, а калі Панкавец пачне яе чысціць, то ад яе нічога не застанецца".Не сказаць, каб пакрыўджыны, але я сышоў лузгаць семкі і глядзець біятлон. Дзейнічаць на нервы ў той дзень нікому не хацелася, бо ўсе і так былі празмерна эмацыйныя, а таму я стараўся нікому не замінаць.
Зрэшты, давялося наслухацца шмат цікавага пра сябе.
: "Панкавец, добры хлопец, але жаніцца яму трэба".
Кожны ведае пра мой жаночы ідэал: беларускамоўня бландзінка, з трэцім памерам грудзей, а таксама з блакітнымі ці шэрымі вачыма. На гэта alesia_ra сказала, што я шукаю сябе самога. Бо я таксама беларускамоўны бландзін з (амаль) блакітнымі вачыма. А памер грудзей гэта як бы адпавядае шырыні маіх плеч. Я доўга потым думаў над гэтым.
: "Панкаўцу трэба жонка, якая б любіла глядзець, як ён есць. Тады, перакананая, шматлікіх праблем атрымаецца пазбегнуць".
А сёння Аляксандр Іосіфавіч feduta працягнуў гэтую тэму. Кажа: "Дзяўчаты, звярніце ўвагу, што пан Андорац пахудзеў". Кажу: "Вясна, каханне". На што шаноўны суразмоца адказвае: "Жаніць вас трэба!" feduta паабяцаў працягнуць у сваім жж кампанію "Ажаніць andoracа".
Усё гэта прыкольна. Хоць увогуле нешта мне не весела. Першы дзень вясны атрымаўся нейкім змазаным. Жызня, аднака.
ПС. А яшчэ ў мяне з'явіўся новы любімы футбольны клуб.