Рэжым random

топ 100 блогов siarhiejsalas05.01.2010 Нешта цяжка я ўспрымаю беларускую музыку. Прычым аднолькава, што тую, якая з БТ (афіцыйная) ці зь Белсату (альтэрнатыўная). А быў час, калі я слухаў “Краму”, “Уліс”, “Мясцовы час”, “Палац”, “Народны альбом” (нешта там яшчэ, нават NRM!) і штосьці ва ўсім гэтым знаходзіў для сябе. Нават разы тры зьезьдзіў на Басовішча – папіў нясмачнага польскага піва, паспаў у намёце, памыўся з гідранта, паназіраў за мясцовымі алькашамі, нават крыху нешта рабіў пад сцэнай (штурхаўся, мабыць). А! І яшчэ ў мяне рамантыка была. Але гэта няважна, бо даўно і няпраўда, а можа нічога і не было, а я ўсё зараз выдумаў :)

Потым мне падсунулі Алена, пасьля якога мяне ледзь моцна не званітавала. І вось пасьля яго нешта надламілася. Я зразумеў, што слухаю ўвесь гэты белмузнабор толькі таму, што сьпяваецца па-беларуску, а насамрэч струны мае амаль не кранаюцца. І ўжо канчаткова мяне дабілі севярынцаўскія дыскатэкі, а таксама суполкі аматараў беларускай музыкі, якія слухалі, здаецца, усё, абы толькі на мове – няважна, якасная музыка ці не, сэнсоўныя тэксты ці не.

Калі ў мяне зьявіўся першы mp3-плэер, вядома, для беларускай музыкі ў ім месца не знайшлося. Так доўжылася некалькі гадоў запар.

І вось іду я неяк некалькі дзён таму па праспэкту ў Менску ў раёне “Патыё” і тут раптам недзе паміж Diorama, U2 і DM чую нейкі пройгрыш нехарэктарны для майго вуха і словы:

“Залаты гадзіньнік у чорнай вароны,
Хлопец дурны, як малпа з каронай…”


Аказваецца, я выпадкова спампаваў “Belarus Freedom” Ляпіса ня ў ноўт, а адразу ў плэер і вось ён сярод 8 гігоў музыкі нечакана ўсплыў у нечаканым месцы! Прызнаюся, у мяне нават пальцы ў кулакі сьцяліся – так мяне прабіла на эмоцыі. Класная песьня, класная музыка, класныя словы, класнае выкананьне. Барыкадная.

Але наўрад ці гэта ёсьць прарывам у маім асабістым успрыняцьці нашай музыкі, якая, на мой погляд, моцна замкнутая ў сваіх межах і ніяк ня можа аказаць уплыў на масы. Такое ўражаньне, што нашыя музыкі як і палітыкі нічога ня могуць сказаць новага, а толькі паўтараюць тое, што ўжо сто разоў казанае.

Ня ведаю, калі ў наступны раз рэжым random мяне выведзе на “Belarus Freedom”…
?

Оставить комментарий

Популярные посты:
Предыдущие записи блогера :
Архив записей в блогах:
ЗЫ: Более того, сегодня я не смог бесплатно узнать баланс собственной карты в банкомате ПриватБанка. Баланс на экран мне не вывели, а предложили распечатать его на чеке за 1 гривну! ...
Здравствуйте Лара! Спасибо Вам за все Ваши ответы, я давно вас читаю, но не думала, что сама когда-нибудь напишу. Я нуждаюсь в совете, если у Вас найдется, что мне сказать, буду рада. В любом случае спасибо за возможность написать. Мне 34 года (в этом году будет уже 35) и моя ...
Оригинально, правда? Но, впрочем - я воздержусь от классических в таком случае дифирамбов, или, наборот - проклятий. А освещу-ка я его персону с неожиданной, мало кому известной точки зрения. С литературной. Так вот. Было это все в годы моей юности бурной, метаний моих по различного род ...
Ничего особенного в этих лепёшках нет, кроме того, что они делаются довольно быстро, из простых продуктов, их можно печь на сухой сковородке. И они нравятся всем моим гостям:) Тесто. Если у вас есть свой рецепт теста, по которому вы всегда делаете пирожки, то можете ничего не менять. Я ...
«Как ни ждали мы, как ни просили, как ни кланялись им до земли – не спасли мародёры Россию. И хотели бы, да не смогли» gomazkov «Империи... болезни поколений... Налившиеся кровью до краёв. Что хочет раб, когда встает с коленей? Свободы обретать своих рабов» natashapo «Вольным людям ...