Полная загрузка станков: где искать выгодные заказы на механическую обработку металла 
Откровения Кличко 
Девелопер такой: НОРМАЛЬНОЕ ЖЕ НАЗВАНИЕ БЫЛО!!! 
Возвращаясь к напечатанному... 
Вне формата 
Отношения, когда женщина идет по анахате, а мужчина – по манипуре 
Снежные звери и рептилии 
Проси у Бога то, не знаю что! 
EURUSD или как Трамп дал нам заработать на росте евро
02.01.2010 —
Крэпасьць без байніцаў
Рэжым random
siarhiejsalas — 05.01.2010
Нешта цяжка я ўспрымаю беларускую музыку. Прычым аднолькава, што
тую, якая з БТ (афіцыйная) ці зь Белсату (альтэрнатыўная). А быў
час, калі я слухаў “Краму”, “Уліс”, “Мясцовы час”, “Палац”,
“Народны альбом” (нешта там яшчэ, нават NRM!) і штосьці ва ўсім
гэтым знаходзіў для сябе. Нават разы тры зьезьдзіў на Басовішча –
папіў нясмачнага польскага піва, паспаў у намёце, памыўся з
гідранта, паназіраў за мясцовымі алькашамі, нават крыху нешта рабіў
пад сцэнай (штурхаўся, мабыць). А! І яшчэ ў мяне рамантыка была.
Але гэта няважна, бо даўно і няпраўда, а можа нічога і не было, а я
ўсё зараз выдумаў :)Потым мне падсунулі Алена, пасьля якога мяне ледзь моцна не званітавала. І вось пасьля яго нешта надламілася. Я зразумеў, што слухаю ўвесь гэты белмузнабор толькі таму, што сьпяваецца па-беларуску, а насамрэч струны мае амаль не кранаюцца. І ўжо канчаткова мяне дабілі севярынцаўскія дыскатэкі, а таксама суполкі аматараў беларускай музыкі, якія слухалі, здаецца, усё, абы толькі на мове – няважна, якасная музыка ці не, сэнсоўныя тэксты ці не.
Калі ў мяне зьявіўся першы mp3-плэер, вядома, для беларускай музыкі ў ім месца не знайшлося. Так доўжылася некалькі гадоў запар.
І вось іду я неяк некалькі дзён таму па праспэкту ў Менску ў раёне “Патыё” і тут раптам недзе паміж Diorama, U2 і DM чую нейкі пройгрыш нехарэктарны для майго вуха і словы:
“Залаты гадзіньнік у чорнай вароны,
Хлопец дурны, як малпа з каронай…”
Аказваецца, я выпадкова спампаваў “Belarus Freedom” Ляпіса ня ў ноўт, а адразу ў плэер і вось ён сярод 8 гігоў музыкі нечакана ўсплыў у нечаканым месцы! Прызнаюся, у мяне нават пальцы ў кулакі сьцяліся – так мяне прабіла на эмоцыі. Класная песьня, класная музыка, класныя словы, класнае выкананьне. Барыкадная.
Але наўрад ці гэта ёсьць прарывам у маім асабістым успрыняцьці нашай музыкі, якая, на мой погляд, моцна замкнутая ў сваіх межах і ніяк ня можа аказаць уплыў на масы. Такое ўражаньне, што нашыя музыкі як і палітыкі нічога ня могуць сказаць новага, а толькі паўтараюць тое, што ўжо сто разоў казанае.
Ня ведаю, калі ў наступны раз рэжым random мяне выведзе на “Belarus Freedom”…?
Оставить комментарий
Популярные посты:
Предыдущие записи блогера :
Архив записей в блогах:
Вячеслав Зайцев разработал проект школьной формы, которую, похоже, уже с будущего года собираются официально ввести во всех российских школах. http://news.mail.ru/society/12626673/ Смотреть тошно. Бедные дети. Но хоть фартуки не вернули, а то я почти всерьез опасалась :)) "В январе ...
Я когда-то писала пару слов про Джэки Ало, парне из Алжира, который пошел в парашютисты когда на его глазах в кинотеатре парашютист лег на гранату , брошенную террористом из ФНО. И все это время не давал мне покоя один кусок из его книги. В принципе, это роман. Но роман автобиографический ...
Решение миграционной проблемы все ближе. Владимир Путин сделал ряд заявлений по данному вопросу:
▪️ Власть и на федеральном уровне, и на муниципальном уровне не должна делать ...
Года полтора назад я обнаружила на Амазоне ирландский магазинчик с милыми шерстяными вещичками. Изрядно помучившись выбором я заказала там чудесное пальто. За 140 баксов. Полтора года назад 140 баксов ещё не были целым состоянием. Месяц, два, три... На четвёртый пальто трекнулось в Ирланди ...
Фото из фейсбука Евгения Радиулова. Вот чо хошь там делай... ...
