-700x500w.png)
Что умеет Avatr 06: подробный обзор без воды 
А мы в Порто Алегре 
Китай, 5 век до н. э. 
Ходьба вместо тренажёров. Как обычная прогулка поможет держать тело в тонусе 
Цветы в театре 
Плюсы от подъема ног 
вбити неділю 
Праздник середины осени, он же праздник полной луны, он же Тэт Чунг Тху Шёл сегодня по улице, кашлял, температура 37,5, сопли текут, снег хрустит под ногами, мороз -8 с ветром, думал как там негры, как там формируется их коллективный иммунитет против страшного коронавируса, ведь в Африке их скорее всего никто массово не прививает, за отсутствие масок ...
трррр
raznokolerovaya — 14.07.2010
З дома невытлумачальна знікаюць рэчы. Здаецца, зусім маленькая
кватэра ўжо бясследна паглынула: мае балеткі з ліпучкамі, лак для
пазногцяў колеру бардо, пярсцёнак, падобны да кітайскага парасона,
майку з пінгвінам (вярнулася, выкрэсліваем), сшытак з нейкімі
некаштоўнымі запісамі. Вольнадумныя рэчы-вязні збягаюць з маёй
хатняй паўночнай карэі (магчыма, просяць палітычнага прытулку ў
нейкіх больш ахайных дзевачак).На працы каля майго акна манціруюць палатку кавярні ID, дакладней, акно будзе цяпер літаральна выходзіць ў гэтую палатку. Так што калі вырашыце папіць кавы на тэрасе, то станеце выпадковым гледачом майго сумнага працоўнага будня. Можна пагрукаць мне ў шыбу, чокнуцца кубкамі праз шкло, перадаць маляву праз фортку, а магчыма, я нават пацісну вам руку праз сталёвыя рашоткі.
У букіністычных крамах, як і ўвогуле ў кнігарнях, ля паліц з беларускай літаратурай заўжды адныя і тыя ж твары, вось яны ўсе тут, беларускія чытачы. Мой калега Ціхан -- кніжны чарвяк (гэта ж не крыўдна, праўда?) і вечны наведвальнік усіх кнігарняў гораду адразу. Ён цяпер палюе за аўтографамі. "Мы з сябрам, зусім зажраліся, адгортваем першыя старонкі, калі няма аўтографа, то адкладаем у бок. Вось з аўтографам Брыля кніжка, тры тысячы", -- пазяхаючы расказвае ён пра свае сціплыя здабыткі. "Дарагой Валянціне Кірылаўне, ой, тут сёння ўсе кніжкі падпісаныя гэтай Валянціне Кірылаўне, відаць бабуля памерла, а дзеці адразу збылі ўсю бібліятэку!", -- кажа Ціхан аднекуль з сарцавіны стэлажнага лабірынту.
"Калі дакладнасць -- ветлівасць каралей, то вы не каралева!", -- у дзвярах кажа мне цётказнаўца лідзія арабей, да якой я спазняюся на 20 хвілін. Я не каралева. Я спазняюся паўсюль і заўжды. Здаецца, калі б выйсці на пяць хвілін раней... але тады трэба прачнуцца на пяць хвілін раней, і вечарам папярэдняга дня легчы спаць на пяць хвілін раней, і на пяць хвілін раней нарадзіцца.
"Я згарэла. Я ўся згарэла", -- ці то вулічным ценям, ці то свайму мабільнаму паведамляе самотная жанчына, што ідзе нам насустрач сярод аксамітнай ночы.
Оставить комментарий
