З Вялікднем! И с Вербным Воскресеньем!

Усіх, хто святкуе сёння — са святам, з Вялікднем! Ну а кто празднует церковные праздники в соответствии с Юлианским календарем — с Вербным Воскресеньем!

Не устанем напоминать, что, несмотря на статус важнейших праздников Христианства, оба они имеют языческие корни, особеннов том, что касается атрибутов празднования. Так, например, английские слово Easter происходит от имени кельтской богини Эстер. А знаменитый пасхальный кролик пришёл прямиком из кельтской же легенды о раненой птицы, которую Эстер превратила в кролика, дабы она смогла спокойно жить на земле, но сохранила при этом ей способность нести яйца.
Традиции обрядов у славян с веточками Вербы также имеют дохристианское происхождение, с приходом Христианства крайне удачно ставшие заменой приветствию Христа пальмовыми листьями.
Вербохлёст; белор. Вербніца; укр. Вербний, Цвітний,
Шутковий тиждень.Почему так? Славяне праздновали
Вербохлёст в любое воскресенье апреля, но обязательно до дня Ярило
(23 апреля). На Ярилин День завершалось почитание вербы. А иногда
обряды с этим растением и вовсе проводили только 23 апреля.
Кто решал, когда праздник? Да сами люди и решали. Собирались
сельские большаки, смотрели, готова ли уже распуститься верба и
решали, когда будет праздник Вербохлёст в их деревне. Никаких
обязательных к исполнению календарей с едиными датами праздника не
было! Такие календари появились уже с приходом христианства, а
позже – современного государства.
Што датычыцца Вялікдня, то ў беларусаў спакон вякоў — з часоў Полацкага Княства — ёсць адна традыцыя, дакладней паўнавартасны абрад, якога больш няма нiдзе ў свеце, нават у суседніх славянскіх народаў.
Галоўная адметнасць народнага святкавання Вялікадня на Беларусі - валачобны абрад. Абрад распаўсюджаны на Падняпроўі, Панямонні, у Цэнтральнай Беларусі, але ў сваім класічным выглядзе з поўным наборам абрадавых дзеянняў, вядомы на Падзвінні.У розных вёсках нават аднаго раёна валачобнікаў называлі па-рознаму: валачобнікі, валошнікі, валакальнікі, лалоўнікі, ралешнікі, хрыстоснікі.Раней класічны гурт валачобнікаў складаўся з мужчын адной узроставай катэгорыі, у больш позні час з'явіліся і змешаныя гурты: мужчыны і жанчыны, маладыя хлопцы і дзяўчаты. Валачобны гурт пачынаў свой абход надвячоркам, не мінаючы ніводнай сядзібы ў вёсцы. Як лічылася ў народзе, прыход валачобнікаў спрыяў багатаму ўраджаю на ніве, дабрабыту ў сям'і гаспадара, да якога яны прыйшлі.Цэнтральнае месца ў абрадзе займалі і працягваюць займаць валачобныя песні.
“Каляндарны год у абрадах і звычаях” Т.Валодзіна
