Впихнуть невпихуемое

vadzim — 01.06.2011 Ребята, если кто вдруг ещё не видел, у вас есть замечательная возможность втыкнуть краткую историю Беларуси за 5 минут.

Чудесный мультик, который не стыдно показать любому человеку, заинтересовавшемуся вопросам, а что же это за зверь такой - Беларусь, и что это за "шалёны" народ - беларусы. Смотрите на здоровье, оно того реально стоит!





Текст на беларуском:

Не было раней нічога, а цяпер усяго многа.
За гэта мы мусім падзякаваць Богу,
Ён ствараў наш сьвет у жанры фрыстайлу,
Прамовіў “Будзьма!”, і Беларусь паўстала.
Іхтыязаўры і іншыя цмокі…

Мы напачатку ў акіяне моклі,
А потым пакінулі водныя нетры
І займелі назву “неўры”.
Неўры здавён, ад першых вякоў
Пераўтвараліся ў ваўкоў –
Такая вось звычка была ў народа…
Дажджбог, Пярун, Жыцень і Кола Сварога –
У паганскіх багоў продкі нашыя верылі,
Але ўжо хрысьціянства грукае ў дзьверы ім.

Год 862 ад нараджэньня Хрыстова –
Пра Полацак першыя летапісныя словы.
Ў тым Полацку збудуюць сабор Сьвятой Сафіі
(У сьвеце былі толькі тры такія).

Тамтэйшы князь Усяслаў Чарадзей
Быў чоткі пэрсанаж, але слухай далей!

У Полацку жыла Еўфрасіньня Сьвятая,
Памяць пра яе ў стагоддзях ня тае.
Для яе зрабілі знакаміты крыж
(Ня проста супэр, а супэр-звыш),
Але ў апошнюю вайну артэфакт прапаў.
Такі вось, прабачце, мясцовы Грааль.

Ідзем далей, не марудзім доўга.
Час надыйшоў князя Міндоўга.
І тут мы зацяміць мусім з табой –
Тады Беларусь называлі Літвой,
А дакладней – Вялікім Княствам Літоўскім
З гербам “Пагоня” і супэрскім войскам.
Пакрочым далей сваім шляхам пыльным.
Князь Гедымін засноўвае Вільню.
Сон легендарны – ваўчара ў латах…
На Вікіпэдыі пра гэта багата.

Год 1362-гі.
Шчэрацца дзіды. Лунаюць сьцягі.
Нашыя войскі ля Сіняй Вады
Разьбілі трох ханаў Залатое Арды,
І Княства Літоўскае раптам – о-па! –
Зрабілася буйнейшай дзяржавай Эўропы.

Давайце далей разгортваць сьвітак.
У Княстве Літоўскім княжыць Вітаўт.
Тэўтонскі Ордэн нам пагражае.
Пад Грунвальдам бітва ўсё вырашае.
Вітаўт зь Ягайлам, польскім каралём,
Крыжакоў адправілі ў мэталалом

Францішак Скарына – канкрэтны мажор.
Вучыўся ня ў Полацку, а за мяжой.
І з гэтай навукай добра парадзіў –
Беларускую Біблію выдаў у Празе.
Вайскоўцы былі ў форме ня горшай –
Паклалі маскоўскае войска пад Оршай
У 1514-м годзе,
Але годзе пра гэта, наперад пойдзем!

Хвілінны прыпынак – зараз і тут
Зацьверджаны Трэці Літоўскі Статут,
А пад Кіргхольмам разьбілі шведаў,
Відаць, ты пра гэта раней ня ведаў.

У Магілёве ў бітве апантанай
Сем тысячаў палегла акупантаў.
Якіх якупантаў? Ну, гэтых… З Усходу –
Прадстаўнікоў братняга расейскага народу.
Іх называлі яшчэ “маскавіты”,

А мы ўжо ў Рэчы жылі Паспалітай –
Беларуска-Літоўска-Польскай дзяржаве
І, чамусьці, суседзяў усіх раздражнялі.
Тры падзелы Рэчы паспалітай –
Вось так – узялі нас і падзялілі.
Найбольшую частку зьела Расея…

Сярод шляхты незадаволенасьць сьпее.
На сцэне зьявіўся Тадэвуш Касьцюшка.
Запомніць імя гэта трэба. Таму што
Тадэвуш канкрэтным быў рэвалюцыянэрам –
У свабоду, роўнасьць, братэрства верыў,
Змагаўся за гэта нават у Штатах,
Але рускі царызм яго кінуў за краты.

Падчас Напалеонаўскага землятрусу
Зь беларусамі біліся беларусы,
А ў 1863-м
Паўстаньне ізноў пажарышчам сьвеціць.
Кастусь Каліноўскі, сын Беларусі
Ў роспачы быў, у гаркоце, у скрусе,
Падняў касінераў, сьмела біўся ў палях,
Але ў пятлі на Лукішках скончыў свой шлях.

Сьвет на мяжы ХХ-га стагоддзя.
Трэба падымаць культуру ў народзе!
Багушэвіч, Багдановіч, Купала і Колас,
Ластоўскі, Луцкевіч… Багата было вас!
Дзясяткі й дзясяткі выбітных імёнаў…
Але ўжо рэвалюцыя палае чырвоным.

Ну вось. У рэвалюцыйных жахах
Зьяўляецца новая дзяржава.
Завецца прыгожа яна: БНР.
Яе ўтварыньне сьвяткуем і цяпер.
Але раптам аднекуль – зь дзіркі ад бубліка
Зьяўляецца іншая – на табе! – рэспубліка.
Завецца ўжо не рамантычна яна –
Савецкая сацыялістычная.

20-я гады. Векапомны час.
Беларусізацыя пануе ў нас.
Пісьменьнікі пішуць выдатныя творы,
Мастакі ў Вітэбску заўсёды ў гуморы…
І гэтак было, пакуль не прыйшоў
Год 37-мы, крывавае шоў.
Але то шчэ была апраметная.
І вось пекла – другая сусьветная.
Былі акупанты, былі партызаны,
Краіну ізноў на шматкі разгрызалі…
Ізноў беларусы з абодвух бакоў…
Ліецца кроў родных братоў.

Канец вайне! Здавай аўтамат!
І вось ужо ў небе ляціць касманаўт.
Машэраў, прамову сваю гавары!
Сьпявайце пра Яся грамчэй, “Песьняры”!
Барыс Кіт, рабі вынаходкі ў НАСА,
А мы застанемся з краінай сам-насам.
Рэспубліка Беларусь – яе назва цяпер.
Прыняты сьцяг, зацьверджаны герб.
Сьпяваюцца песьні, чытаюцца вершы…
Год 1991-ы…

На гэтым шматкроп’е. У рукі вам сьцяг
Хай кожны напіша ўласны працяг…


Текст на русском:

Когда-то было пусто, теперь же всего много —
за это от души благодарим мы Бога.
Он создавал наш мир в стиле фристайла,
изрёк: “Да будет!”, и дофига всего стало.
Динозавры, драконы и прочие охотно
мы жили в океане вполне беззаботно,
а потом оставили водные недра
и получили мы имя — “невры”.
Невры сызмальства от первых веков
могли превращаться в серых волков —
такая вот привычка была у народа…
Житень, Перун, Даждьбог и Колесо Сварога —
В языческих богов предки наши верили,
Но уже христианство стучится в двери им.

Будем же знать свой род, беларуский народ, отважный (дерзкий) народ!

Год 862-й от Рождества Христова —
про Полоцк первое летописное слово.
В Полоцке строят церковь Святой Софии
(в мире всего только три такие).
Чоткий князь Всеслав Чародей
снискал себе славу средь наших людей.
В Полоцке жила Ефросинья Святая,
память про нее в столетиях не тает.
Знаменитый крест изготовлен по заказу ее
(не просто супер, а мега-супер, во!),
но в последнюю войну артефакт пропал.
Такой вот, простите, местный Грааль..

Пойдемте дальше, не медлим долго.
Пришло время князя Миндовга.
И тут мы запомнить должны с тобой —
тогда Беларусь называли Литвой,
А точнее — Великим Княжеством Литовским
с гербом “Погоня” и суперским войском.
Идемте дальше путем своим пыльным.
Князь Гедимин основывает Вильно.
Сон легендарный — в латах волк…
На Википедии про это знают толк.

Будем же знать свой род, беларуский народ, отважный народ!

Год 1362-й.
Битва в разгаре, кровь льется рекой.
Наши войска у Синей Воды
разбили трех ханов Золотой Орды,
И ВКЛ вдруг — опа! —
стало самым крупным государством Европы.

Давайте дальше разворачивать свиток.
Править Литвой начинает Витовт.
Тевтонский Орден нам угрожает.
Под Грюнвальдом битва всё разрешает.
Витовт с Ягайлой, польским королем,
Крестоносцев отправили в металлолом

Франциск Скорина — конкретный мажор.
Поехал учиться в Италию он,
в Праге научился печатать книги на станке
и Библию издал на беларуском языке.
Наши воины тоже конкретными были —
под Оршей московских вояк разбили
в 1514-м году.
Движемся дальше, не спим на ходу!
Минутная остановка — сейчас и тут
Утвержден Третий Литовский Статут,
А под Киргхольмом разбили шведов,
Наверное, про это ты раньше и не ведал.

Будем же знать свой род!

В Могилеве, битвой охваченном,
Семь тысяч полегло захватчиков.
Что за захватчики? Ну, эти… с Востока —
представители братского русского народа.
Их называли еще “московиты”.

А мы уже жили в Речи Посполитой —
литвинско-польской державе.
И чем-то соседей своих раздражали.
В три этапа соседи нас разделили
и между собою страну поделили.
Наибольшую часть съела Москва…
Среди нашей знати недовольным нет числа.
На сцену выходит Тадеуш Костюшко.
Это имя запомнить бы нужно.
Тадеуш конкретным был революционером —
в свободу, равенство и братство верил,
сражался за это по свету всему,
а русский царь его за это — в тюрьму.

Будем же знать свой род, беларуский народ, отважный народ!

Наполеон напал на Русь,
и с беларусом бился беларус,
а в 1863-ем
восстание новое нашим землям светит.
Кастусь Калиновский, наш патриот,
хотел от царя защитить наш народ,
собрал косиньеров, повел их в бой,
но в петле на Лукишках закончил путь свой.

20-й век стоит на пороге.
Надо поднять культуру в народе!
Богушевич, Богданович, Колас и Купала,
Ластовский, Луцкевич… вас было немало!
Десятки десятков выдающихся имён…
Но тут революции раздается звон.

На пепелище старого Царства
рождается новое государство.
Называется красиво оно: БНР.
Его образование празднуем и теперь.
Но вдруг откуда-то — из дырки от бублика —
Создается другая — на тебе! — республика.
Называется неромантично она —
советская социалистическая.
20-е годы. Достопамятный час.
Белорусизация господствует у нас.
Писатели пишут отличные произведения,
Художники в Витебске всегда в настроении…
И так оно было, пока не пришел
год 37-й, кровавое шоу.
А тут уже новая беда:
началась Вторая мировая война.
Пришли оккупанты, их бьют партизаны,
Страну на кусочки опять искромсали…
Опять беларусы с обоих боков…
Брат против брата, везде льется кровь.

Конец войне! Сдавай автомат!
И вот уже в небе летит космонавт.
Машеров, речи свои говори!
Пойте про Яся нам, “Песняры”!
В НАСА изобретает Борис Кит,
Наша страна переменами бурлит:
Республика Беларусь — ее название теперь.
Принят флаг, утвержден герб.
Мы песни поем, читаем стихи,
год 91-й и…

Тут многоточье. Главное — хотенье:
Пусть каждый напишет сам продолжение…

Будем же знать свой род, беларуский народ, отважный народ!

Оставить комментарий

Популярные посты:

• Архив